కరంటు కష్టాలు

హమ్మయ్య మాకు కరంటు తిరిగి వచ్చింది. పరిక్షా ఫలితాలు వచ్చి ఫష్టు మార్కులు వచ్చినంత అనందం గా వుంది.
పొయిన గురువారం వాషింగ్టన్ రాష్త్రం లొ వచ్చిన పెద్ద తూఫాను బదితుల్లొ నెను కూద ఒకడిని....మన దెశం లొ లాగా, ఇక్కడ కూడ తూఫాను తరువాత ప్రసాంతత వచ్చింది, విద్యుత్తు పొయింది.
గురువారం పొయిన విద్యుత్తు నిన్న అంటే, అయిదు రొజుల విస్రాంతి తరువాత వచ్చింది. ఈ తూఫాను పుణ్యమా అని మన జీవితాల్లొ విద్యుత్తు ఎంత అల్లుకుపొయిందొ ఇప్పుడు అర్థమయింది.ఇక్కడ ప్రతి పనికి విద్యుత్తు కావాలి..నా జీవితం లొ విద్యుత్తు ఎంతగా అల్లుకుపొయింది అంటే రెండవ రొజు నుండి జీవితం ఇంత కష్టమా అని అనిపించింది.బయట చలి వణికిస్తుంది, ఇంట్లొ హీటెర్ లెదు. ఎవరికి అయిన ఫొను చెధ్ధము అన్న కరంటు లెనిదె అది పనిచెయ్యదు..ఇంటెర్నెట్ లెదు...ఒక్కసరే మా అందరిని ఈ ప్రపంచం నుంది బయటకు గెంటెసారు ఎవరొ అనిపించెది...ఎమన్న తిందాము అంటె, దగ్గర్లొ హొటల్లు అన్ని మూసెసారు, దూరం వెళదాము అంతె కారు లొ ఇందనము కూద అయిపొవటానికి వచింది. పొనే కొట్టిద్దాము అంటె ఒక్క పెట్రొల్ బంకు కూడా తెరవలెదు...పూర్వము మనుషులు ఎలగ బతికెవారు అని కనీసం గంటకు ఒక సారి అయినా అనుకునెవాడిని. అమెరికా కి మనకు వున్న తేడా ఎమిటి అంటె, ఇక్కడ కనీస అవసరాలకి కూడా కరంటు కావలి. మచ్చుకకి..
వంట పొయ్యి, హేటరు, మైక్రొ వేవ్, వాషింగు మేషిను, ఫ్రిజ్జు,ఫొను ఇవన్ని సామన్య అవసరాలు.
సుఖాలకి అలవాటు పడిన దెహలు, కష్టాలు కి తట్టుకొలెవు.నా లాగ.

ఈ రొజు ఇంకా ఒక లక్ష మంది దురద్రుష్టవంతులు వారి క్రిస్మస్ పండుగకి అన్నా విద్యుత్తు వెలుగులు చూస్తాము అని ఎదురు చూస్తున్నరు